De Zavelkapel

Voor de aanleg van de E17 vormde de N70 de verbinding tussen Gent en Antwerpen. Deze Rijksweg door dorpskernen was zo oververzadigd van verkeer dat ongelukken schering en inslag waren. De baan had hierdoor de trieste bijnaam “de dodenweg”.

In Zeveneken was de situatie extreem: het gedeelte van de rijksweg N70 dat langsheen het dorp slingerde, bestond uit veel gevaarlijke bochten die automobilisten, fietsers en voetgangers tot slachtoffers maakten. Ook de bomen waren voor menig automobilist een gevaarlijke hindernis. In de zogenaamde “dodenbocht” van Zeveneken gebeurden honderden ongelukken, vaak met fatale afloop.

Onderpastoor Louis Andries van Zeveneken was vaak als eerste ter plaatse op het plek van het ongeval. Tussen 1950 en 1964 noteerde hij 254 dodelijke slachtoffers, de meesten stond hij in hun laatste uren bij.

Verbetering kwam er vanaf 1965 toen de bomen geveld werden en de weg werd rechtgetrokken. De grootste verandering kwam echter door de aanleg van de E3. Vanaf 1969 trok deze veel verkeer naar zich toe, waardoor de N70 ontlast werd.

De werken aan de N70 zorgden er wel voor dat de Zavelkapel plaats langs de N70 moest ruimen. Ze verdween een aantal jaar uit het straatbeeld. In het jaar 1978 werd de kapel heropgebouwd. Sindsdien is de kapel gewijd aan de vele verkeersslachtoffers. De reis van de kapel zat er echter nog niet op. De laatste verhuizing van de kapel vond plaats in 2020, opnieuw door werken aan de N70. Deze keer duurde het echter niet lang voordat ze heropgebouwd werd. Tot op vandaag blijft de kapel een symbool voor de vele slachtoffer die hun leven lieten in de dodenbocht.

inzegening van de Zavelkapel in 1978